ေကာက္ရိုးပံုဖြသူ

တစ္ခါေသာ္ ကတ္သီးကတ္သတ္ ေမးတတ္ေသာ ဂ်ာနယ္လစ္ တစ္ဦးက နာမည္ေက်ာ္ အိုင္းစတိုင္းႀကီးကို ဤသို႕ အေမးရွိသည္ဆိုသတတ္။

“ဆရာႀကီးခင္ဗ်ာ၊ ဆရာႀကီးနဲ႕ တၿခားသူေတြ ဘာကြာပါသလဲ”။
“ေနဦး၊ က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားကို ၿပန္ေမးရဦးမယ္။ ေကာက္ရိုးပံုထဲမွာ အပ္တစ္ေခ်ာင္းက်ေပ်ာက္တယ္ ဆိုပါေတာ့။ တၿခားတစ္ေယာက္ကို အဲဒီ အပ္ရွာခိုင္းရင္ ဘာၿဖစ္မယ္ထင္သလဲ…။”
“ခင္ဗ်ာ”
“ခင္ဗ်ာ မေနပါနဲ႕။ ကိုင္းပါ၊ က်ဳပ္ေမးခြန္းကို က်ဳပ္ကပဲ စေၿဖပါ့မယ္။ ဒီလူက အပ္ကိုရွာမယ္။ အပ္လည္း ေတြ႕ၿပီဆိုပါေတာ့..။ သူ ဘာဆက္လုပ္မယ္ထင္သလဲ..။ ဒါေတာ့ ခင္ဗ်ားေၿဖ…။”
“အပ္ကိုေတြ႕ၿပီဆိုမွာေတာ့ ၿပီးၿပီေပါ့ ဆရာႀကီး၊ ဘာဆက္လုပ္ရဦးမွာလဲ…။”
“က်ဳပ္ဆိုရင္ေတာ့ မၿပီးေသးဘူးဗ်။ ေကာက္ရိုးပံုကို ဆက္ဖြဦးမွာပဲ။”
“ခင္ဗ်ာ…။ ဆရာႀကီး ဘာကိုဆိုလိုတာပါလဲ…။”
“ခင္ဗ်ားေမးခြန္းကိုေၿဖတာေလ…။”
“ကၽြန္ေတာ္နားမရွင္းဘူး ဆရာႀကီး”
“မွတ္ထား။ သူတို႕က အပ္ရွာတဲ့သူ။ က်ဳပ္က ေကာက္ရိုးပံုဖြတဲ့သူ…။ အဲဒါကြာတာပဲဗ်…။”

အထက္ပါ အေမးအေၿဖေလးကို ဆရာေက်ာ္၀င္း၏ ထိြဳင္ယာလက္တစ္ႏွင့္ ေအာ္လတာေနးတစ္စာစုမ်ား စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္ထားပါသည္။ ထိုအေမးအေၿဖေလးကို ဖတ္ကာ တစ္စိမ့္စိမ့္ေတြး ၿပီး တစ္စိမ့္စိမ့္ သေဘာက်မိပါသည္။

အပ္ရွာသူႏွင့္ ေကာက္ရိုးပံုဖြသူ။

ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစားၾကည့္မိသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တစ္ေတြေရာ အပ္ရွာသူလား ေကာက္ရိုးပံုဖြသူလား။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါသည္ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ ကိုးဆယ့္ကိုး ဒႆမ ကိုးကိုးကိုးကိုး ရာခိုင္ႏုန္းကေတာ့ အပ္ရွာသူ မ်ားသာၿဖစ္ပါလိမ့္မည္။ ေကာက္ရိုးပံုကိုေတာ့ မဖြခ်င္ၾက (သို႕) မဖြႏိုင္ၾက။ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုခု အတြက္ သာအလုပ္လုပ္္ၾကပါသည္။ အမ်ားစုကေတာ့ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ တိတိက်က်အလုပ္ တစ္ခုခုကိုသာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကသည္။ ဟိုဟုိဒီဒီ မစဥ္းစားႏိုင္။ မေတြးေတာႏိုင္ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ စား၀တ္ေနေရး အတြက္ အလုပ္လုပ္ရင္း အားသည့္ အခ်ိန္ကေလးမ်ားတြင္ ေကာက္ရိုးပံုဖြၾကပါသည္။ တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ့ ငါဘာအဓိပၸယ္ႏွင့္ ဒါေတြလုပ္ေနတာလဲ ဟု စဥ္းစားမိပါသည္။ လြယ္လြယ္ေတြးလွ်င္ ထမင္းစားဖို႕ ဟုသာ အေၿဖရပါသည္။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္ၿပီးေတာ့ ထမင္းစားလို႕ေရာ မရႏိုင္ဘူးလား ဟု ေမးၾကည့္မိပါသည္။ အေၿဖက မေသခ်ာ။ ကိုယ္ကပဲ ညံ့လြန္းေနသလား။ အေၿခအေနမေပးလို႕ပဲလား။

ေကာက္ရိုးပံုကို ဖြခ်င္စိတ္ေတာ့ရွိပါသည္ (သို႕မဟုတ္) ဖြခ်င္စိတ္ရွိသည္ဟုထင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ မဖြႏိုင္ေသးပါ။ အပ္ပဲရွာရပါဦးမည္။ ရွာရင္းႏွင့္ေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေတာ့ ဖြသြားပါမည္။

မိုးတိမ္ညိဳ
၂၅ ဇြန္ ၂၀၀၉