ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၿမွားမွန္ထားၾကသည္

One day a man called Malunkyaputta approached the Buddha and demanded that he explains the origin of the Universe. He even threatened to cease to be his follower if the Buddha did not reveal this. The Buddha calmly retorted that it was of no consequence to him whether or not Malunkyaputta followed him, because the truth did not need anyone’s support. Then the Buddha said that he would not go into a discussion of the origin of the Universe. To him, gaining knowledge about such matters was a waste of time because a man’s task was to liberate himself from suffering. To illustrate this, the enlightened one related the parable of a man who was shot by a poisoned arrow. This foolish man refused to have the arrow removed until he found out all about the person who shot the arrow. By the time his attendants discovered these unnecessary details, the man was dead. Similarly, our immediate task is to attain Nirvana, not to worry about the beginning or the end of the world.
And all that is necessary to escape from rebirth into a suffering existence is taught in the Four Noble Truths. Anything beyond these Truths was not the concern of the Buddha, just as knowledge of the origin of water is not necessary to quench one’s thirst.

(From What Buddha believe: Expended 4th edition, Dr K. Sri. Dhammanada)

အထက္ပါစာပိုဒ္ကေလးကို ဖတ္ၿပီး ေတြးမိတာေလးမွ်ေ၀ခ်င္လို႕ပါ။
လူတစ္ေယာက္သည္ အဆိပ္လူးၿမွားၿဖင့္ အပစ္ခံရလွ်င္ ၿမွားမွန္ေသာသူက မွ်ားကို ဘယ္အရပ္က ပစ္သလဲ၊ မည္သူက ပစ္သလဲ၊ ဘာရန္ၿငိဳး ရွိလို႕ ပစ္သလဲ အရင္ မစဥ္းစားပဲ နဲ႕ ဒဏ္ရာ ကိုအရင္ ေဆးကုသင့္ပါတယ္။ ၿပီးမွ ထိုအခ်င္း အရာမ်ားကို စဥ္းစား သင့္ပါတယ္လို႕ ေဟာၾကား ထားတာပါ။

ၿမတ္စြာဘုရားရွင္ က ဒုကၡ သစၥာကို ေဟာေၿပာ ထားတာလို႕ နားလည္မိပါတယ္။ အဓိက ဆိုလိုရင္းက လူၿဖစ္လာရတာ ဒုကၡပဲ ဆိုတာကို အရင္ ယံုၾကည္လိုက္ပါ။ ၿပီးမွ ထိုဒုကၡက လြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္းကို က်င့္ႀကံပါ၊ အားထုတ္ပါလို႕ ေဟာၾကား ထားသည္ဟု ကၽြန္ေတာ္နားလည္ မိပါသည္။


လူတိုင္းလူတိုင္း ၿမွားမွန္ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွန္ပံု မွန္နည္းခ်င္းေတာ့မတူပါဘူး။

လက္ေတြ႕မွာ ဆိုရင္ေတာ့ တကယ္ၿမွား မွန္တဲ့သူေတြက တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ သိပ္မကြဲ လွပါဘူး။ ဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ ၿမွား မွန္ၿပီ ဆိုတာနဲ႕ ၿမွား ဒဏ္ရာသင့္တဲ့သူဟာ သူရဲေကာင္းၿဖစ္ေစ၊ သာမာန္ အရပ္သား ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ပညာရွိပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ၊ ဘုရင္ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာက အတူတူေလာက္ပဲ ေနမွာပါ။ ၿပီးေတာ့ ငါေတာ့ ၿမွား မွန္ထားၿပီဆိုတာကို ဘယ္သူမဆို တိတိက်က် သိႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဒုကၡသစၥာဆိုတဲ့ ၿမွား ကေတာ့ လူတိုင္းကို မွန္ေပမယ့္ တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာ မတူပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ၿမွား မွန္တာကို အတိအက်သိၿပီး ေ၀ဒနာ အရမ္းကို ခံစားေနရတယ္။ ဒီဟာကို ၿမန္ၿမန္ မကုရင္ ငါေသေတာ့ မယ္ဆိုတာ အတိအက်သိပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ၿမွား မွန္ မွန္း ေတာ့ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ နာသလိုလို မနာသလိုလို မေရရာ ၾကဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ မွန္လို႕ မွန္ေန မွန္း ကို မသိ။ ကိုယ္တိုင္ဘာမွာမသိလိုက္ပဲနဲ႕ ေနာက္မွ ၿမွား ဆိပ္တက္ၿပီး ေသသြား ၾကတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ နက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္း သိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က အေပၚယံ ေလာက္ပဲသိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က လံုး၀ မသိဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕က အတိုင္းအတာ တစ္ခု အထိသိၿပီး အေပၚယံ အလြာမ်ားႏွင့္ ဖံုးထားၿပီးေတာ့ မသိခ်င္ ေယာင္ ေဆာင္ထားၾကတယ္။
**********************************
“ဟုတ္တယ္ လူတိုင္း ၿမွား မွန္ထားၾကတယ္”
ပညာရွိတစ္ဦးက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေၿပာသည္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အခုမွ ေၾကာက္အားလန္႕အားနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ကို ငံုၾကည့္လိုက္မိသည္။
အလင္းေရာင္ မရွိသၿဖင့္ ဘာမွ ေသခ်ာ မၿမင္ရ..
လက္ၿဖင့္ စမ္းၾကည့္သည္..
နာသလိုလို မနာသလိုလို…

မိုးတိမ္ညိဳ
April,2009
မွတ္ခ်က္. ကိုရဲႀကီး အလင္းေစတမန္ ကို စာအုပ္ လမ္းညႊန္ေပးတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ။