ႏွလံုသားမရွိသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္
သင္ငါးမွ်ား ဖူးပါသလား။ သို႕တည္းမဟုတ္ငါးမွ်ား သူတစ္ေယာက္၏ ခံစားခ်က္မည္သို႕ရွိသည္ ဟုသိပါသလား။ ငါးမွ်ားၿခင္းအလုပ္မွာ မၿမင္ရေသာ ေရထဲမွ တစ္စံုတစ္ခု(ငါး)ကို ရရွိရန္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ႀကိဳးစားရ ၿခင္းၿဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ေရထဲသို႕ငါးမွ်ားခ်ိတ္ခ်လိုက္ယံုၿဖင့္ မည္သည့္ ငါးအမ်ိဳး အစားရမည္ အေလးခ်ိန္မည္မွ်ရွိမည္ မည္သည့္ အခ်ိန္တြင္ရမည္ အစရွိသၿဖင့္ ႀကိဳတင္သိရွိေနပါက သင္၏ ငါးမွ်ားၿခင္း အလုပ္သည္ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ထိုကဲ့သို႕ေသာ ဘာမွန္းမသိေသာ အရာကို မွန္းဆ၍ ႀကိဳးစားရၿခင္းကို ကၽြႏု္ပ္တို႕ႏွစ္သက္ၾကပါသည္။
အကယ္၍ကၽြႏ္ုပ္သည္ ၿခံဳပုတ္တစ္ခုအနားတြင္ထိုင္ေနလွ်င္ထိုၿခံဳပုတ္ထဲမွာ ေၿမြပဲထြက္လာမလား၊ ကင္းပဲထြက္လာမလား သို႕တည္းမဟုတ္ထိုၿခံဳပုတ္ထဲတြင္ ရတနာသိုက္ပဲရွိေနမလား ထိုကဲ့သို႕ ေသာခံစား မႈ႕မ်ိဳးရွိခ်င္သည္။ လူတို႕ ၿပဳၿပင္ဖန္တီးထားေသာ ပန္းၿခံထဲရွိၿခံဳပုတ္သည္ကား ရာႏုန္းၿပည့္ စိတ္ခ်ရသည္။ မည္သည့္ ေၿမြမည္သည့္ ကင္းမွမရွိသလို မည့္သည့္ရတနာသိုက္မွလည္းမရွိပါ။ လံုၿခံဳမႈ႕ အၿပည့္အ၀ရွိသလို ရင္ခုန္စရာလည္းမရွိပါ။ သို႕အတြက္ အႏ ၱရာယ္ရွိေသာေနရာကို ပို၍ႏွစ္သက္ပါသလား ဟုေမးလာေသာ္ ဤ သို႕ေၿဖရပါလိမ့္မည္။ ဥပမာအားၿဖင့္ေၿဖေသာ ကၽြန္ေတာ္ ေတာလည္ထြက္လွ်င္ တကယ့္ေတာ အစစ္ကို သာ လည္ခ်င္ပါသည္။ ေလွာ္ကားဥယ်ာဥ္လိုမ်ိဳးလူတို႕ ဖန္တီးထားသည့္ ဥယ်ာဥ္မ်ိဳးကို သားေကာင္မ်ိဳးစံု မည္ မွ်ပင္ ရွိပါေစ၊ မည္မွ်ပင္လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရပါေစ သေဘာမက်ပါ။ တကယ့္ေတာ အစစ္ကို အကာအကြယ္ လက္နက္ေဆး၀ါး အၿပည့္ အစံုၿဖင့္သြားၿခင္းကို ပိုမိုႏွစ္သက္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လက္ေတြ႕ ဘ၀ တြင္လည္း အႏၱရာယ္ရွိပါေစဦး မိမိအရည္အခ်င္း၊ မိမိ၏ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ႕ၿဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ ေသာအခြင့္ အလမ္းရွိသည့္ ေနရာ တြင္သာ ေနထိုင္လိုပါသည္။
ကၽြႏ္ုပ္ေနထိုင္ေသာ ႏွလံုးသား မရွိသည့္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ရာႏုန္းၿပည့္ လံုၿခံဳ သည္။ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္း အတြက္ စိုးစဥ္းမွ ပူပန္စရာမရွိ။ ေလေကာင္းေလသန္႕အတြက္ ေနာက္ဆံုးေပၚ ေလေအးေပး စက္ႀကီး မ်ားရွိသည္။ ရွဳ႕ေမွ်ာ္ခင္းၾကည့္ရန္အတြက္ အေကာင္းစား ရုပ္ၿမင္သံၾကားစက္ ႀကီမ်ားရွိသည္။ လမင္း၏ အလင္းေရာင္မလို။ ထိုထက္ပိုလင္းေသာ နီယြန္မီးလံုးေၿမာက္မ်ားစြာရွိသည္။ သစ္ပင္ပန္းမန္မ်ား အမ်ိဳးစားစံု လင္ စြာေၿမာက္မ်ားစြာ ရွိေသာ္လည္း ပန္းအိုး အႀကီးစားထဲတြင္ စိုက္ထားေသာ လြတ္လပ္စြာရွင္ သန္ခြင့္မရေသာ သစ္ပင္မ်ား ဟုသာၿမင္မိသည္။ အရာရာအတြက္ အေကာင္းစား ရုပ္၀တၳဳ ပစၥည္းမ်ား ရွိသည္။ သို႕ေသာ္ လည္း ရင္ခုန္စရာမရွိပါ။
စာေရးဆရာႀကီးတစ္ဦးေရးသားသည္ ကိုဖတ္ဖူးပါသည္။ ငွက္ေလွာင္ အိမ္ကေလး ကို မည္မွ် မြမ္းမံ ပါေစ အထဲမွ ငွက္ကေလးကိုအစာေရစာ ၀၀လင္လင္မေကၽြးလွ်င္ အဘယ္မွာ အဓိပၸာယ္ရွိပါ မည္နည္း ဟုဆုိထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ေသာ ႏွလံုးသားမရွိသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ေရြပိန္းခ် ေလွာင္အိမ္မ်ား အတြင္းမွ ပိန္လွီၿပီး အေသြးအေမႊးမလွေတာ့ေသာ ငွက္ကေလး ေၿမာက္မ်ား စြာ ေတြ႕ခဲ့ ရပါသည္။
ဒီဇင္ဘာ၊၂၀၀၈။
မိုးတိမ္ညိဳ
http://www.walkinginthedesert.blogspot.com/
အကယ္၍ကၽြႏ္ုပ္သည္ ၿခံဳပုတ္တစ္ခုအနားတြင္ထိုင္ေနလွ်င္ထိုၿခံဳပုတ္ထဲမွာ ေၿမြပဲထြက္လာမလား၊ ကင္းပဲထြက္လာမလား သို႕တည္းမဟုတ္ထိုၿခံဳပုတ္ထဲတြင္ ရတနာသိုက္ပဲရွိေနမလား ထိုကဲ့သို႕ ေသာခံစား မႈ႕မ်ိဳးရွိခ်င္သည္။ လူတို႕ ၿပဳၿပင္ဖန္တီးထားေသာ ပန္းၿခံထဲရွိၿခံဳပုတ္သည္ကား ရာႏုန္းၿပည့္ စိတ္ခ်ရသည္။ မည္သည့္ ေၿမြမည္သည့္ ကင္းမွမရွိသလို မည့္သည့္ရတနာသိုက္မွလည္းမရွိပါ။ လံုၿခံဳမႈ႕ အၿပည့္အ၀ရွိသလို ရင္ခုန္စရာလည္းမရွိပါ။ သို႕အတြက္ အႏ ၱရာယ္ရွိေသာေနရာကို ပို၍ႏွစ္သက္ပါသလား ဟုေမးလာေသာ္ ဤ သို႕ေၿဖရပါလိမ့္မည္။ ဥပမာအားၿဖင့္ေၿဖေသာ ကၽြန္ေတာ္ ေတာလည္ထြက္လွ်င္ တကယ့္ေတာ အစစ္ကို သာ လည္ခ်င္ပါသည္။ ေလွာ္ကားဥယ်ာဥ္လိုမ်ိဳးလူတို႕ ဖန္တီးထားသည့္ ဥယ်ာဥ္မ်ိဳးကို သားေကာင္မ်ိဳးစံု မည္ မွ်ပင္ ရွိပါေစ၊ မည္မွ်ပင္လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရပါေစ သေဘာမက်ပါ။ တကယ့္ေတာ အစစ္ကို အကာအကြယ္ လက္နက္ေဆး၀ါး အၿပည့္ အစံုၿဖင့္သြားၿခင္းကို ပိုမိုႏွစ္သက္ပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လက္ေတြ႕ ဘ၀ တြင္လည္း အႏၱရာယ္ရွိပါေစဦး မိမိအရည္အခ်င္း၊ မိမိ၏ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈ႕ၿဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ႏိုင္ ေသာအခြင့္ အလမ္းရွိသည့္ ေနရာ တြင္သာ ေနထိုင္လိုပါသည္။
ကၽြႏ္ုပ္ေနထိုင္ေသာ ႏွလံုးသား မရွိသည့္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ရာႏုန္းၿပည့္ လံုၿခံဳ သည္။ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္း အတြက္ စိုးစဥ္းမွ ပူပန္စရာမရွိ။ ေလေကာင္းေလသန္႕အတြက္ ေနာက္ဆံုးေပၚ ေလေအးေပး စက္ႀကီး မ်ားရွိသည္။ ရွဳ႕ေမွ်ာ္ခင္းၾကည့္ရန္အတြက္ အေကာင္းစား ရုပ္ၿမင္သံၾကားစက္ ႀကီမ်ားရွိသည္။ လမင္း၏ အလင္းေရာင္မလို။ ထိုထက္ပိုလင္းေသာ နီယြန္မီးလံုးေၿမာက္မ်ားစြာရွိသည္။ သစ္ပင္ပန္းမန္မ်ား အမ်ိဳးစားစံု လင္ စြာေၿမာက္မ်ားစြာ ရွိေသာ္လည္း ပန္းအိုး အႀကီးစားထဲတြင္ စိုက္ထားေသာ လြတ္လပ္စြာရွင္ သန္ခြင့္မရေသာ သစ္ပင္မ်ား ဟုသာၿမင္မိသည္။ အရာရာအတြက္ အေကာင္းစား ရုပ္၀တၳဳ ပစၥည္းမ်ား ရွိသည္။ သို႕ေသာ္ လည္း ရင္ခုန္စရာမရွိပါ။
စာေရးဆရာႀကီးတစ္ဦးေရးသားသည္ ကိုဖတ္ဖူးပါသည္။ ငွက္ေလွာင္ အိမ္ကေလး ကို မည္မွ် မြမ္းမံ ပါေစ အထဲမွ ငွက္ကေလးကိုအစာေရစာ ၀၀လင္လင္မေကၽြးလွ်င္ အဘယ္မွာ အဓိပၸာယ္ရွိပါ မည္နည္း ဟုဆုိထားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေနထိုင္ေသာ ႏွလံုးသားမရွိသည့္ ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ ေရြပိန္းခ် ေလွာင္အိမ္မ်ား အတြင္းမွ ပိန္လွီၿပီး အေသြးအေမႊးမလွေတာ့ေသာ ငွက္ကေလး ေၿမာက္မ်ား စြာ ေတြ႕ခဲ့ ရပါသည္။
ဒီဇင္ဘာ၊၂၀၀၈။
မိုးတိမ္ညိဳ
http://www.walkinginthedesert.blogspot.com/
0 comments:
Post a Comment